ห้องถ่าน: นี่คือส่วนหลักของเตาเผาที่เกิดกระบวนการคาร์บอไนเซชัน. นอกจากนี้, เป็นห้องปิดผนึกหรือรีทอร์ตโดยให้ความร้อนแก่สารอินทรีย์จนถึงอุณหภูมิสูงโดยไม่มีออกซิเจน.

แหล่งความร้อน: เตาถ่านใช้แหล่งความร้อนต่างๆ เพื่อเพิ่มอุณหภูมิภายในห้องถ่าน. นอกจากนี้,แหล่งความร้อนทั่วไป ได้แก่ ไฟฟ้า, แก๊ส, หรือเชื้อเพลิงชีวมวล เช่น เศษไม้ หรือขี้เลื่อย.

ฉนวนกันความร้อน: เพื่อรักษาอุณหภูมิสูงและรับรองการเกิดคาร์บอไนซ์อย่างมีประสิทธิภาพ. และเตาถ่านมักถูกหุ้มด้วยวัสดุ เช่น อิฐทนไฟหรือเส้นใยเซรามิก. ซึ่งจะช่วยลดการสูญเสียความร้อนและปรับปรุงประสิทธิภาพการใช้พลังงาน.

ระบบควบคุมอุณหภูมิ: ระบบควบคุมอุณหภูมิถือเป็นสิ่งสำคัญในการควบคุมกระบวนการคาร์บอไนเซชันและเพื่อให้ได้ถ่านที่มีคุณภาพตามที่ต้องการ. อาจรวมถึงเทอร์โมคัปเปิ้ล, เซ็นเซอร์อุณหภูมิ, และผู้ควบคุมเพื่อติดตามและปรับอุณหภูมิเตาตามต้องการ.

ระบบการกู้คืนก๊าซ: ระหว่างการคาร์บอไนซ์, ก๊าซเช่นมีเทน, ไฮโดรเจน, และก๊าซคาร์บอนมอนอกไซด์จะถูกปล่อยออกมาเป็นผลพลอยได้. ระบบการนำก๊าซกลับมาใช้ใหม่จะรวบรวมและระบายก๊าซเหล่านี้เพื่อนำกลับมาใช้ใหม่เป็นเชื้อเพลิงหรือเพื่อวัตถุประสงค์อื่น, เพิ่มประสิทธิภาพโดยรวมของกระบวนการและลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก.

ระบบควบแน่นและการกรอง: เตาถ่านมักจะมีระบบกลั่นตัวและกรองก๊าซระเหยและควันที่เกิดขึ้นระหว่างการทำให้เป็นคาร์บอน. ซึ่งจะช่วยกู้คืนผลพลอยได้อันมีค่า, เช่น น้ำส้มควันไม้หรือน้ำมันดิน, ในขณะเดียวกันก็ลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมให้เหลือน้อยที่สุด.

กลไกการขนถ่าย: อุปกรณ์เตาถ่านอาจมีกลไกในการโหลดสารอินทรีย์เข้าไปในห้องถ่านและขนถ่านสำเร็จรูปหลังจากกระบวนการเสร็จสิ้น. ซึ่งอาจรวมถึงสายพานลำเลียงด้วย, สว่าน, หรือระบบขนถ่ายแบบแมนนวล, ขึ้นอยู่กับขนาดและการออกแบบของเตาเผา.